تأثیر تزریق حاد نورهارمان بر یادگیری و حافظه فضایی موش صحرایی

نویسندگان

mohammad hossein esmaeili

hashem haghdost

mohammad sofiabadi

aida lotfi

چکیده

زمینه: با وجود این که بتاکاربولین های اندوژن (موجود در خون) و اگزوژن (موجود در سیگار) اثرات نوروتوکسیک از خود نشان می دهند به تازگی مشخص شده که بعضی از این ترکیبات بر روی سیستم دوپامینرژیک اثر تحریکی دارند و ضمن افزایش سطح دوپامین هیپوکامپ باعث بهبود حافظه می شوند. هدف این تحقیق بررسی اثرات تزریق حاد نوروهارمان به عنوان اگونیست معکوس گیرنده  بنزودیازپینی بر یادگیری و حافظه فضایی در ماز آبی بود. روش ها: 40 موش ماده و 40 موش نر صحرایی 250-200 گرمی به 5 گروه کنترل و الکل و نورهارمان (1، 2 و 4 میلی گرم بر کیلوگرم) تقسیم شدند. گروه الکل و نورهارمان در روز پنجم آموزش، 30 دقیقه قبل از آزمون و در روز هشتم 30 دقیقه قبل از آزمون، پروب الکل اتانول (2/0 میلی لیتر) و نورهارمان را به صورت داخل صفاقی دریافت کردند. تمام موش ها به کمک ماز آبی تحت آزمون یادگیری و حافظه  قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد که تزریق حاد نورهارمان به هر دو جنس (نر و ماده) در دوز کم 1 و 2 میلی گرم بر کیلوگرم به صورت وابسته به دوز یادگیری و حافظه را بهبود می بخشد درحالی که در  4 میلی گرم بر کیلوگرم یادگیری و حافظه را مختل می کند. نتیجه گیری: اثرات نورهارمان بر حافظه و یادگیری وابسته به دوز  است و ارتباطی با جنس ندارد. گرچه نورهارمان در دوز کم برای یادگیری و حافظه مفید است ولی در دوز بالا یادگیری و حافظه را مختل می کند.

برای دانلود باید عضویت طلایی داشته باشید

برای دانلود متن کامل این مقاله و بیش از 32 میلیون مقاله دیگر ابتدا ثبت نام کنید

اگر عضو سایت هستید لطفا وارد حساب کاربری خود شوید

منابع مشابه

تأثیر دریافت مزمن نورهارمان بر یادگیری و حافظه فضایی موش صحرایی ماده

  زمینه: بتاکاربالین­های داخلی و خارجی و برخی از متابولیت­های آن ­ ها بر روی سیستم دوپامینرژیک اثر تحریکی دارند و ضمن افزایش سطح دوپامین، تکثیر دندریت­ها و سیناپس­ها در هیپوکامپ باعث بهبود یادگیری و حافظه می­شوند.   هد ف: مطالعه به منظور تعیین اثرات تزریق مزمن نوروهارمان (به عنوان یک بتاکاربالین) بر یادگیری و حافظه فضایی موش انجام شد   مواد و روش­ها: در این مطالعه تجربی 48 موش صحرایی ماده 200 ت...

متن کامل

تأثیر دریافت مزمن نورهارمان بر یادگیری و حافظه فضایی موش صحرایی ماده

زمینه: بتاکاربالین­های داخلی و خارجی و برخی از متابولیت­های آن ­ ها بر روی سیستم دوپامینرژیک اثر تحریکی دارند و ضمن افزایش سطح دوپامین، تکثیر دندریت­ها و سیناپس­ها در هیپوکامپ باعث بهبود یادگیری و حافظه می­شوند.   هد ف: مطالعه به منظور تعیین اثرات تزریق مزمن نوروهارمان (به عنوان یک بتاکاربالین) بر یادگیری و حافظه فضایی موش انجام شد   مواد و روش­ها: در این مطالعه تجربی 48 موش صحرایی ماده 200 تا ...

متن کامل

تأثیر تجویز سیستمیک انسولین بر حافظه و یادگیری فضایی موش های صحرایی نر

هدف از این پژوهش، تعیین تأثیر تجویز صفاقی انسولین بر عملکرد حرکتی موش­های صحرایی در ماز آبی می‌باشد. برای این منظور، تعداد 40 سر رت­ نر از نژاد آلبینو ویستار به‌صورت تصادفی در چهار گروه آزمایشی قرار گرفتند (هر گروه 10 سر رت). تزریق انسولین در چهار دوز (صفر، یک، شش و 12 واحد برکیلوگرم) و درطول یک هفته (روزانه یک‌بار) انجام شد. آموزش و آزمون حیوانات با استفاده از ماز آبی موریس صورت گرفت. جهت تحلی...

متن کامل

مقایسه اثر تزریق داخل صفاقی گلوکز بر یادگیری و حافظه ی فضایی موش های صحرایی نر مسن و جوان

سابقه و هدف: اثرات بهبوددهنده ی حافظه توسط گلوکز در انواع مختلفی از روش های یادگیری مطرح گردیده و گزارشات فراوانی در این زمینه ارائه شده که برخی متناقض می باشد. از طرفی به نظر می رسد که سن حیوان در این فرآیند موثر می باشد. لذا در این پژوهش اثر تزریق گلوکز بر یادگیری و حافظه ی فضایی موش های صحرایی نر جوان و پیر مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش ها: به همین منظور گلوکز به میزان mg/kg 500 در زمان 10...

متن کامل

اثر تزریق مورفین در ناحیه ca۳ هیپوکمپ بر یادگیری و حافظه فضایی موش های صحرایی نر

چکیده   زمینه و هدف: یادگیری، توانایی تغییر رفتار بر اساس تجربه و حافظه، توانایی به یاد آوردن وقایع گذشته به صورت خودآگاه یا ناخودآگاه است. یادگیری و حافظه از عملکردهای پیچیده مغزی محسوب می شوند که نواحی متعددی را در سیستم عصبی مرکزی درگیر می کنند. ایجاد تغییرات مورفولوژیکی سیناپسی پایدار خصوصاً در هیپوکمپ، اساس یادگیری و حافظه می باشد که عوامل مختلفی می توانند این روند را متأثر نمایند. در این م...

متن کامل

منابع من

با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید


عنوان ژورنال:
مجله دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه

جلد ۱۸، شماره ۸، صفحات ۴۳۵-۴۴۲

میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com

copyright © 2015-2023